NUMARALI
HADİS-İ ŞERİF:
حَدَّثَنَا
أَحْمَدُ
بْنُ صَالِحٍ
حَدَّثَنَا
ابْنُ وَهْبٍ
أَخْبَرَنِي
عَمْرُو بْنُ
الْحَارِثِ
عَنْ
عُبَيْدِ
اللَّهِ بْنِ أَبِي
جَعْفَرٍ
عَنْ
مُحَمَّدِ
بْنِ جَعْفَرِ
بْنِ
الزُّبَيْرِ
عَنْ عُرْوَةَ
عَنْ
عَائِشَةَ
أَنَّ
النَّبِيَّ
صَلَّى
اللَّهُ
عَلَيْهِ
وَسَلَّمَ
قَالَ مَنْ مَاتَ
وَعَلَيْهِ
صِيَامٌ
صَامَ عَنْهُ
وَلِيُّهُ
Âişe (r.anha)'dan, Hz.
Nebi (s.a.v.)'in şöyle buyurduğu rivayet edilmiştir:
"Oruç borcu olduğu
halde ölen kimsenin orurcunu onun yerine velisi (en yakın akrabası)
tutar."
İzah:
Buhari, savm; Müslim,
savm; Ibn Mâce, keffârât; Ahmed b. Hanbel, VI, 69.
Bu hadislerin zahiri,
oruç borcu olduğu halde ölen kimsenin bu borcunun yakın akrabası tararfından
ödeneceğine delâlet etmektedir. Ayrıca hadis; bir kimsenin başka birisinin
yerine oruç tutabileceğine de delildir. Ancak konu âlimler arasında
ihtilaflıdır. Bundan önce geçen babda âlimlerin farklı görüşleri aktarılmıştır.
Hz. Âişe'den rivayet
edilen ikinci hadis Kitabü's-Savm'da 2400 numarada da geçmiştir. Orada da
kojıu ile ilgili malumat verilmiştir.